Festyn Wianki na Nurcu

Dzisiejsze zabawy w noc świętojańską nawiązują do obrzędów dawnych Słowian. Sobótka świętojańska, na Podlasiu zwana Kupalnocką była niegdyś wielkim świętem powitania lata, odprawianym w porze letniego przesilenia słońca – występowały zawsze dwa kulty: ognia i wody. Do zwyczajów obrzędowych należało rozpalanie ognisk, zabawa przy nich oraz puszczanie wianków na wodę i wróżby. Szczególną moc miały wianki uplecione z ziół takich jak: bylica biała – najważniejsze zioło świętojańskie, rosiczka, płomyk, dziewanna, ruta, szałwia i dziurawiec. Czasami oprócz pojedynczych, niewielkich dziewczęcych wianków robiono jeszcze jeden bardzo duży wieniec, od całej gromady, i puszczano go na wodę na szczęście.

Dziś nie skaczemy już przez ogień by dokonać oczyszczenia, ochronić się przed złymi mocami czy chorobą, nie śledzimy jak płyną wianki, by wróżyć z ich drogi   pomyślność czy prawdopodobieństwa zamążpójścia, ale nadal puszczamy wianki na wodę…

Głównym punktem Festynu jest więc Konkurs na najpiękniejszy wianek, który trwa od początku imprezy do wieczora. Po rozstrzygnięciu konkursu i wręczeniu nagród, wianki są transportowane przez zalew do głównego nurtu Nurca i tam puszczane na wodę. W czasie całego festynu można posilić się na stoiskach garmażeryjnych i posłuchać występów zespołów muzycznych: poczynając od   podopiecznych organizatora zabawy, Ciechanowieckiego Ośrodka Kultury i Sportu, poprzez różne zaproszone grupy, aż do występu Gwiazdy Wieczoru. Uwieńczeniem imprezy jest pokaz sztucznych ogni i fajerwerków oraz zabawa taneczna.